نون وقایهنون وقایه، از اصطلاحات بکار رفته در علم تجوید بوده و به حرفی گفته می‌شود که نگاه‌دارنده فعل است که کسره و جر نگیرد. ۱ - تعریف«وقایه» یعنی نگه‌داشتن و نون وقایه حرفی است که، نگاه‌دارنده فعل است که کسره و جر نگیرد، زیرا این دو از ویژگی‌ها و خصوصیات اسم می‌باشند، و هنگامی که یاء متکلم (ی) به فعل متصل شود (خلق + ی) چون آخر فعل کسره‌پذیر نیست، میان آنها نون مکسوره‌ای (ن) اضافه می‌کنند، تا فعل از قبول کسره محفوظ بماند. و آنرا نون وقایه می‌نامند. مانند تبعنی ـ خلقنی ـ فاتبعونی ـ لیحزننی ـ لم حشرتنی. البته در بعضی موارد یاء متکلم به جهت تخفیف در رسم‌الخط قرآن حذف شده، و نون وقایه مکسور باقی مانده که کسره نون بر حذف یاء متکلم دلالت می‌کند. مانند: فاسمعون ـ فاتقون ـ یشفینفارهبونی ـ کذبونی. در این موارد بهتر است به طریق «روم» وقف شود یعنی یک سوم کسره نون وقایه تلفظ شود. ۲ - پانویس
۳ - منبعسایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «قرائات از دیدگاه روایات»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۲/۱۷. |